Zussendag
Géén zussen en toch een heuse zussendag.
Al meer dan 30 jaar heb ik 8 schoonzussen, die al jaren een zussendag, week-end of week hebben. Elke jaar is er een andere zus die het festijn organiseert. Nu is dat best ingewikkeld, want zij wonen niet allemaal bij elkaar in de buurt. Zes zussen wonen in Nederland, een zus in Canada en ja hoor, gelukkig ook een zus in Zuid-Frankrijk.
Al enkele jaren geleden hebben de zussen mij ook uitgenodigd om aan deze zussendag mee te doen maar ja, als al die meiden bij elkaar zijn is het lachen, gieren, brullen, om dingen die ze vroeger als kind hebben meegemaakt en daar kan ik natuurlijk niet over meepraten. Ik dacht, dan zit ik daar een beetje verloren bij, dus dat moest ik maar niet doen.
Hun enige broer en ik wonen ook in Frankrijk. Wat betekent dat we elkaar niet echt heel vaak zien. Je weet zelf dat als je voor twee weken naar Nederland gaat, het niet mogelijk is om iedereen te zien. Kinderen en ouders komen op de eerste plaats en dan probeer je nog zoveel mogelijk familie of vrienden te bezoeken. Nu hebben we daar het volgende op gevonden: we spreken af bij een van de zussen die het meest centraal woont en vervolgens neemt iedereen wat lekkers mee en hebben we een supergezellige middag of avond met zussen, schoonzussen, broer en zwagers.
Tijdens weer zo’n oergezellige middag vonden de zussen dat ik toch echt naar de zussenbijeenkomsten moest komen, want inmiddels was ik toch wel ingeburgerd in de familie. Ik hoefde niet lang na te denken: het werd dit jaar georganiseerd door de zus in Frankrijk, dus voor mij lekker dichtbij. Maar wat denk je: als alle zussen 80 km. verderop zitten, dan gaat broerlief natuurlijk ook mee. Voor hem stond zonder dat het vooraf gepland was, een workshop klussen op het programma. Die ochtend was er n.l. het een en ander stuk gegaan in het huis van de zus en zwager.
Voor ons was er een workshop Handgemaakte rozen van papier maken gepland.
Na een warm ontvangst door de zussen, wat rek-en strek oefeningen en een kopje koffie arriveerde Janny van der Vliet. Zij was die dag onze lerares rozen maken. Nou ben ik niet echt supercreatief, maar gaandeweg vond ik het steeds leuker worden. De rozen zijn bijna niet van echt te onderscheiden . We hebben gewone rozen en pioenrozen gemaakt en de fanatici onder ons maakten ook nog een roosje in de knop. Dat alles werd weer gebundeld en jawel, je hebt een zeer fraai boeketje om mee naar huis te nemen. Zelfs broerlief (mijn man dus) heeft in die middag nog een prachtig exemplaar gefabriceerd wat op zich, als je zijn groffe handen bekijkt, echt een kunst is. Iedereen poseerde trots op het resultaat voor de foto met Janny, zittend op de voorgrond.
![]()
Het is heel leuk om dit een keer met een clubje vriendinnen te organiseren. Dus ben je geïnteresseerd in deze workshop kijk dan op haar prachtige blog:
Natuurlijk hadden we tussen het rozen maken door een lunch met een lekker glaasje wijn en werd er tijdens de rozenmakerij veel gezongen en gelachen. Het was een geweldige middag. Als afsluiter hebben we ons ’s avonds nog even laten verwennen door een heerlijke maaltijd in een restaurant en daarna was het tijd om afscheid te nemen.
Kortom: zussen bedankt.
Marianne Bank
Borrel Nl Gard in Ledignan 28 juni 2011
Het was snik- en snikheet op de borrel bij Jaap en Gerda in Lédignan. Maar in de schaduw en met Heerlijke Hapjes en Drankjes was het heel goed uit te houden. Gerda en Jaap, bedankt voor de ontvangst!
.......................................
Bolletje Pijltje trofee naar Caveirac
Bolletje Pijltje trofee naar Caveirac
Janny + Marianne
Dick + Jos
Uitslag Bolletje Pijltje 2011
1. Dorothee Morskate + Chris Crasborn
2. Anneke + Hans vd Zijden
Dick + Jos
Uitslag Bolletje Pijltje 2011
1. Dorothee Morskate + Chris Crasborn
2. Anneke + Hans vd Zijden
3. Gaby + Jeroen de Koning
4. Anke + George Nijsen
5. Jeroen + Elly Hus
6. Jaap Wiersma (solo!)
7. Nanda + John Rief
5. Jeroen + Elly Hus
6. Jaap Wiersma (solo!)
7. Nanda + John Rief
8. Vera Sikkes + Ben Hus
9. Theo Reyn + Herman Schaap
10. Marjo + Bob Velthuizen
11. Chris + Charlotte Montijn
9. Theo Reyn + Herman Schaap
10. Marjo + Bob Velthuizen
11. Chris + Charlotte Montijn
PS: De foto's zijn van Jos en Marianne, Theo, Ellie, Dick, Vera en Herman
.............................................................
CONCERT AU CHATEAU DE SAINT THÉODORIT
Op zondagmiddag 8 mei was er bij ons, Theo en Meta Vader, een concert. In onze Salle de Garde speelde de Nederlandse musicus Ralph Rousseau-Meulenbroeks op zijn viola da gamba, een klein soort cello met 7 snaren, die min of meer rechtop tussen de knieën vastgehouden wordt. Het instrument is vooral bekend bij liefhebbers van oude muziek, bijvoorbeeld door twee overbekende aria’s uit de Mattheus Passion.
Op zondagmiddag 8 mei was er bij ons, Theo en Meta Vader, een concert. In onze Salle de Garde speelde de Nederlandse musicus Ralph Rousseau-Meulenbroeks op zijn viola da gamba, een klein soort cello met 7 snaren, die min of meer rechtop tussen de knieën vastgehouden wordt. Het instrument is vooral bekend bij liefhebbers van oude muziek, bijvoorbeeld door twee overbekende aria’s uit de Mattheus Passion.
Het concert bij ons was onderdeel van een ‘toernee’ langs een aantal adressen, georganiseerd door een kennis uit de Nederlandse club die ook een hoeveelheid referentiemateriaal had aangeleverd, zodat wij deze keer zonder zorgen ‘ja’ konden zeggen tegen de organisatie, hoewel een viola da gamba solo voor mij niet direct eerste keus ZOU zijn geweest.
Het programma zou bestaan uit werken van Marin Marais, leerling van de nogal mysterieuze Sieur de Sainte-Colombe en componist van het hof van Louis XIV, nog beter bekend uit de film ‘Tous les matins du monde’ met Gerard Depardieu. Zijn repertoire omvat prachtige en erg bekende stukken zoals Le badinage, Les folies d'Espagne, en La rêveuse.
We hadden de uitnodigingen ruim op tijd de deur uit, maar tot vorige week vlotte het niet erg met de aanmeldingen. Dus nog een paar andere netwerken aangeboord, Engelse club, de gymnastiek, posters op de ‘open atelier-dag’ in Sauve, boekenbeurs Quissac, persoonlijke netwerken van vrienden. En jawel, uiteindelijk hadden wij de zaal toch vol met 70 man van vele nationaliteiten. Met geleende stoelen van de Mairie en plantenbakken van onze ‘cour’ zag het eruit als een echte concertzaal.
Een stralende zondag. De eerste gasten arriveerden al om half vijf en om kwart over 5 konden we beginnen. Het was geweldig. Na 5 minuten was het hele publiek, inclusief aanwezige kinderen, in de ban. Ralph volgde met zijn praatjes tussendoor het verhaal van de film. Daardoor werden de verschillende korte stukken in een kader geplaatst en had je een voorstelling van de bedoeling ervan. Tot slot chansons van Brel, Ferrat en andere bekende deuntjes. De uitvoering was gaaf, uiterst virtuoos en professioneel; iedereen was razend enthousiast.
Na afloop hebben we met z’n allen nog een glaasje gedronken in onze wintertuin, wat Ralph de gelegenheid gaf om de complimenten in ontvangst te nemen en zijn cd’s aan de man te brengen.
Ik had nooit gedacht dat gamba-muziek zo veelzijdig zou kunnen zijn. Ik ken het eigenlijk alleen uit de Mattheus Passion. Maar nu het zo gebracht werd en je gedwongen werd om je erop te concentreren, was het niet alleen curieus maar vooral prachtig. Kortom, ik heb genoten, en niet alleen ik.
Meta Vader/10 mei 2011
websites Ralph Rousseau: www.voixhumaines.com et www.gambomania.com
...........................................................................Koninginnedag 2011 op Domaine de Panéry
Dat in Frankrijk de zon kan schijnen, wisten we wel. Maar het was mooi meegenomen dat het oranjezonnetje zich ook liet zien bij de viering van Koninginnedag op het Domaine van Panéry. En zo konden we op een zonovergoten terras genieten van haring, kroketten, patat en fricadellen.
Want dat was het deze keer vooral: veel eten en veel wijn. Maar wat wil je ook op een wijndomein? Het was weer een “gezellig” evenement, zouden we zeggen. Weerzien en een hoop gebabbel met verre en nabije vrienden en bekenden en weer veel goede voornemens elkaar binnenkort toch eindelijk eens uit te nodigen. Natuurlijk waren Nederlanders in de meerderheid, maar dit jaar waren er relatief veel Fransen bij en hoorden we zelfs Duits.
Leuk.
De bij deze dag horende Vrijmarkt was helaas een wat zielige vertoning. Weggestopt om een hoekje op een niet al te romantische plek op dit verder prachtige Domaine. Het duurde dan ook even voor we erachter kwamen dat er kraampjes waren.
Maar de dag was hoe dan ook goed voor het saamhorigheidsgevoel en het bijtanken van het ons met de paplepel ingegoten volksvoedsel.
We kunnen er weer even tegen!
Anneke Wijnmaalen/2.5.2011
.............................................................................Administratie niet altijd kommer en kwel!
Toen wij een aantal jaren geleden ons Franse rijbewijs gingen aanvragen, bemerkten we dat dit afgegeven werd voor het leven, BEHALVE als je ook je BE wilde behouden (het rijden met een aanhangwagen boven de …kg of het rijden met een caravan).
Als dat zo is en je voldoet aan alle eisen, krijg je automatisch ook toestemming voor het rijden met een motor tot 125 cc. Is dat effe boffen: ik heb nog nooit zo`n ding aangeraakt en dan mag je er ineens op rijden!
Wat zijn nu de eisen?:Een medische keuring, dat is alles.
Hoe gaat dat is zijn werk?
Je gaat naar de Sous-Préfecture, daar haal je een aantal formulieren om je rijbewijs (BE) te verlengen. Onder de 60 jaar is dit elke vijf jaar, boven de 60 jaar is dit elke twee jaar.
Je laat pasfoto`s maken, vult de formulieren in en gaat naar een door de Sous-Préfecture aangewezen keuringsarts voor een medische keuring. Daar lever je al je formulieren, foto`s en je rijbewijs in. Hij onderzoekt je op gezichtsvermogen, gehoor, gewicht, lengte, bloeddruk, hartslag longen en evenwichtsoefeningen, maar natuurlijk heeft hij nog een vragenlijstje over eventuele enge ziektes, gebreken en andere belangrijke punten, over hoeveel je drinkt, rookt etc.
Je betaalt 24,50 Euro en vervolgens stuurt hij al deze gegevens door naar de Sous-Préfecture en vertelt dat je na zo`n dag of veertien automatisch je nieuwe rijbewijs thuis gestuurd krijgt. Dat vond ik wel erg lang.
Nu komt mijn verhaal:
Ik hoor gelukkig nog bij de types, die eens in de vijf jaar hun rijbewijs moeten verlengen.
Een vakantie van ruim een week naar Nederland stond gepland en daarna een week met de caravan naar Barcelona.
Maar net nu moet mijn rijbewijs verlengd worden. Dat wordt lastig dacht ik, want je weet maar nooit. Misschien moet je onverwachts met de caravan rijden en heb je geen geldig rijbewijs. O nee, die papieren rompslomp, ik zag er als een berg tegenop. Lange wachtrijen, niemand heeft haast en ik heb nog zoveel te doen. Dus als een haas naar de Sous-Préfecture, foto’s laten maken en naar de medische keuring.
Wat denk je: Niemand voor me bij de Sous-Préfecture, Foto’s gelijk klaar en ook bij de keuringsarts was ik gelijk aan de beurt.
Je leest het goed: Dinsdag gekeurd en Vrijdag mijn geldige rijbewijs is de brievenbus. Yes!
Op naar Barcelona, want de papieren heb ik, maar ja, is dat wel verantwoord?
Want ik heb namelijk nog nooit met de caravan achter de auto gereden.
Natuurlijk is het voor mij belangrijk om dit volledige rijbewijs te hebben, want je weet maar nooit of ik eens in een noodsituatie die caravan naar huis moet rijden.
Alléén rechte wegen wil ik dan hebben. Ik moet er niet aan denken dat er ook nog smalle weggetjes, veel tegenliggers, steile hellingen of scherpe bochten zijn, maar nog erger dat ik moet inparkeren of achteruit rijden. Help!
Jos is mijn held, die kan dat gelukkig allemaal.
Meneer de Sous-Préfect, zou het niet beter zijn om een praktijkdiploma: auto met aanhanger/caravan verplicht te stellen en niet die medische keuring?
Marianne Bank/8.4.2011
...............................................................................NOUGAT!
ARNAUD KROOK – NOUGATIER – ARTNOUGAT - LE NOUGAT DE VALERISCLE .
Kortgeleden ontdekten we op de dinsdagochtend markt van St. Ambroix een klein verkoopkraampje van nougat.
Het viel direct op dat de verkoper ook een aankondiging van zijn product in het Nederlands had, maar toen we hem aanspraken werd al gauw duidelijk dat we hier te maken hebben met waarschijnlijk de enige “Nederlandse Nougatier“ in Frankrijk.
Hij heet Arnaud Krook en heeft (mede) zijn opleiding gehad in La Nougaterie bij Chateau de Boisson. Na enige jaren daar werkzaam te zijn geweest, heeft hij besloten als zzp-er zich te vestigen in St Jean de Valériscle (een paar kilometer van Les Mages ).
De door hem geproduceerde nougat met amandelen van Hager – amandier bij de Mt Bouquet – is verrukkelijk en als u Arnaud treft op een markt of evenement: PROEF en KOOP !!! .
Bovendien is hij een plezierige gesprekspartner die graag uitleg geeft over de fabricage etc .
Het valt niet mee om een bestaan op te bouwen in dit vak en hij probeert dat te bereiken door het aanwezig zijn op markten en leverantie aan speciaalzaken en patissiers .
Hij staat op de volgende markten :
St Ambroix : dinsdagochtend
Les Mages : woensdagochtend
Barjac : vrijdagochtend
Méjannes le Clap ( binnenkort ) maandagochtend
Zijn gegevens :
Rue de la Baronnie - 30960 Saint Jean de Valériscle – Tél . 0033(0)466 306057
En ik heb hem natuurlijk ook op de hoogte gesteld van het bestaan van Nl Gard.
Jeroen de Koning /11.4.2011
...............................................................................BORREL CAVEIRAC 29 april 2011
Met heel veel donkere wolken rondom en af en toe een forse donderslag bleef het gistermiddag in Caveirac wonder boven wonder droog. De borrel bij Chris Crasborn en Dorothee Morskate verliep evenwel toch weer vochtig, met drankjes vergezeld van een keur aan kleine hapjes en feestelijk gevulde verrines.
De stemming opperbest, de verhalen almaar sterker en de geplande eindtijd zoals gebruikelijk fors overschreden.
Kortom, voor herhaling vatbaar. Dus volgt binnenkort alweer een volgende uitnodiging.
Minpuntje: zonder afzegging bleef een aangemeld koppel weg. Jammer, want er worden wel kosten gemaakt. Misschien tijd voor een gele kaart...?
Dick Honnef
fotocollage: Ellie Hus. Meer foto's op de fotopagina van NL Gard
Met heel veel donkere wolken rondom en af en toe een forse donderslag bleef het gistermiddag in Caveirac wonder boven wonder droog. De borrel bij Chris Crasborn en Dorothee Morskate verliep evenwel toch weer vochtig, met drankjes vergezeld van een keur aan kleine hapjes en feestelijk gevulde verrines.
De stemming opperbest, de verhalen almaar sterker en de geplande eindtijd zoals gebruikelijk fors overschreden.
Kortom, voor herhaling vatbaar. Dus volgt binnenkort alweer een volgende uitnodiging.
Minpuntje: zonder afzegging bleef een aangemeld koppel weg. Jammer, want er worden wel kosten gemaakt. Misschien tijd voor een gele kaart...?
Dick Honnef
fotocollage: Ellie Hus. Meer foto's op de fotopagina van NL Gard
...................................................................................
